کد مطلب:88589 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:434

در آیات و روایات نشانه هائی از آنها ذكر شده است كه به چندی از آنها اشاره می كنیم: در سوره ی دهر (انسان)،[1] پنج نشانه برای آنها ذكر شده است كه عبارتند از:

1- وفاء به نذر (یوفون بالنذر).

2- خوف از روزی كه عذابش فراگیر است (یخافون یوما كان شره مستطیرا).

3- اطعام مسكین و یتیم و اسیر (و یطعمون الطعام علی حبه[2] مسكینا و یتیما و اسیرا)

4- اخلاص (انما نطعمكم لوجه الله لا نرید منكم جزاء و لا شكورا)

[صفحه 80]

5- ترس و خوف از پروردگار در روز شدت و قیامت (انا نخاف من ربنا یوما عبوسا قمطریرا).

در روایتی از رسول گرامی نیز چنین آمده است «اما علامه البار فعشره: یحب فی الله و یبغض فی الله و یصاحب فی الله و یفارق فی الله و یغضب فی الله و یرضی فی الله و یعمل لله و یطلب الیه و یخشع خائفا مخوفا طاهرا مخلصا مستحییا مراقبا و یحسن فی الله» اما نشانه ی فرد نیكوكار (و آن كه جزو ابرار است) ده چیز است: 1- دوست می دارد برای خدا و 2- دشمنی می كند برای خدا و 3- مصاحبت می كند برای خدا و 4- جدا می شود برای خدا و 5- غضب می كند برای خدا و 6- راضی می شود برای خدا و 7- عمل می كند برای خدا و 8- طلب و درخواست می كند برای تقرب به خدا و 9- خشوع می كند در حالی كه ترسان، پاك و با اخلاص، حیا كننده و مراقب است و 10- احسان می كند برای خدا.[3].

در حدیثی از امام صادق (ع) نیز آمده: «اتقوا الله و كونوا اخوه برره. متحابین فی الله، متواصلین متراحمین»، پروا داشته باشید از خدا، و برادران نیكی برای یكدیگر باشید، برای خدا به هم محبت كنید، و با یكدیگر رابطه برقرار كنید و به همدیگر ترحم كنید.[4] سه صفت اخیر بیانی از نشانه های برادران نیكوكار است.

در روایتی از رسول اكرم آمده: «تمام البران تعمل فی السر عمل العلانیه»، تمام نیكی آن است كه در خفاء همان كنی كه آشكارا می كنی (ظاهر و باطن تو یكسان باشد).[5].

[صفحه 81]

صفحه 80، 81.

1. سوره ی دهر، آیات 8 تا 11.
2. (علی حبه) را اكثرا به خدا برگردانده اند یعنی اطعام طعام می كنند بر محبت و دوستی خدا ولی بعضی، مثل آنچه در تفسیر نمونه است، به طعام زده اند یعنی با این كه طعام را دوست داشته و خود می خواستند، انفاق كردند، و تقویت می كند این قول دوم را آیه ی بعدی كه اخلاص را می فهماند (یعنی علی حبه اگر به خدا برگردد همان اخلاص را می فهماند و مطلب آیه ی بعد تكرار می شود نه جمله جدید).
3. تحف العقول، صفحه 23- میزان الحكمه، جلد 1، صفحه 400.
4. اصول كافی، جلد 2، صفحه 175، شبیه به این حدیث دو حدیث دیگر از امام صادق (ع) صاحب میزان الحكمه در جلد 1، صفحه 401، آورده است، ملاحظه كنید.
5. كنزالعمال، خبر 5265- میزان الحكمه، جلد 1، صفحه 401 (ضمنا در بعضی آیات قرآنی، ایمان به خدا و ملائكه و قرآن و انبیاء را از نشانه های ابرار شمرده است (سوره ی بقره ی آیه ی 177) و در بعضی دیگر تقوی را بعنوان نشانه معرفی كرده است (سوره ی بقره آیه ی 189).